Հայ գրականությունից «հայ» բառը հանելը հարված է գոտկատեղից ներքև, ինչու՞, որովհետև ես համոզված եմ՝ սա պատահական փորձ չէ և այն, եթե ողբերգական չլիներ, պետք է ասեի՝ զավեշտալի է: Պատճառաբանությունը, թե հայ գրականությունը համաշխարհային գրականության մի մասն է, և այդ պատճառով հայ գրականությունը ներառում ենք համաշխարհային գրականության մեջ, նախ նշանակում է հայկական դպրոցում նեղացնել՝ հայ գրականության ընդգրկումների շրջանակը։ Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում նշել է գրականագետ, ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետի դասախոս Սերժ Սրապիոնյանը:

Ժաննայի ղեկավարած ԿԳՄՍՆ-ն պարզաբանում չունի՞ 5-րդ դասարանի Մայրերիի գրքի պահով, որտեղ «համագործակցություն» թեմայի շրջանակներում հայաստանցի երեխաներին մատուցվում է ադրբեջանցի հեղինակ Արզու Սոլաթնի «Մեր բակի պատմությունը» ստեղծագործությունը:

Որոշումը միաձայն ընդունվել է Հայոց պատմության ամբիոնի 2024 թ. հունվարի 24-ին կայացած նիստում, որին մասնակցում էին ամբիոնի 18 անդամներից 14-ը և Պատմության ֆակուլտետի դեկան պ․ գ․ թ․, դոցենտ Մ․ Ռ․ Գաբրիելյանը։

ԿԳՄՍՆ-ն (չշփոթել ԱԳԼՃԿ-ի հետ) առաջարկում է «Հայոց պատմություն» առարկայի անվանումը փոխարինել «Հայաստանի պատմություն» անվանմամբ: Այդ դեպքում, եկեք «Հայոց լեզուն» փոխարինենք «Հայաստանի լեզվով» կամ «Հայոց ցեղասպանությունը»` Հայաստանի ցեղասպանությամբ: Կլինի՞:

Սիրելի բարեկամներ, ինձ ասում են 7-րդ դասարանի Հայոց պատմության աղմկահարույց և սխալաշատ դասագրքում ինչն է, որ այնպես չի գրված Էրեբունու մասին:

Տավուշի մարզի բազմաթիվ դպրոցներում, ԿԳՄՍ նախարար Ժաննա Անդրեասյանի գրության հիման վրա, աշխատանքից ազատվել են միջին մասնագիտական կրթությամբ ուսուցիչներ։ Նոյեմբերյան համայնքի սահմանամերձ Կոթիի միջնակարգ դպրոցից տեղեկացա, որ աշխատանքից ազատվել է միջին մասնագիտական կրթությամբ ռուսաց լեզվի ուսուցչուհին, սակայն նրան փոխարինող, շաբաթական 11 դասաժամը պարապող ուսուցիչ չի եղել, Կոթիի դպրոցի տնօրինությունը ստիպված խնդրել է գյուղի կենսաթոշակառու, վաստակաշատ 74-ամյա ուսուցչուհուն, որ նա պարապի այդ դասաժամերը։

Նախարար Անդրեասյանը շարունակում է զարմացնել իր գործելաոճով ու հայտարարություններով։ Սովետի ժամանակ մի արտահայտություն կար, որը ռուսերենով հնչում էր հետևյալ կերպ․ Мы посовещались и я решил․

Գրառումը սկսենք օրվա ցնցող մեջբերումից, որի հեղինակը պատմության դասագրքի հեղինակ Սմբատ Հովհաննիսյանն է։ Այսօր տեղի ունեցած մամուլի ասուլիսի ժամանակ նա հայտարարել է հետևյալը․ «Ավելի շատ բացասական իրողությունների վրա են կենատրոնանում, բայց դասագիրքն իր դրական կողմերն էլ ունի․․․» տես հղումը՝

7-րդ դասարանի «Հայոց պատմություն» դասագրքի մասին շատ-շատ է գրվել ու խոսվել, հանրային քննարկումներ կազմակերպվել։ Խնդրին անդրադարձ է եղել հնարավոր գրեթե բոլոր միջոցներով, ներկայացվել, որ դասագիրքն իր այս կերպի ու բովանդակության մեջ ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ համազգային չարիք, ազգային անվտանգությանը միտված սպառնալիք, սակայն ԿԳՄՍ նախարարությունն իր հովանավորողներով ու օրվա իշխանության շահերը սպասարկող լրատուներով, զոմբիացված զանգվածի ներկայացուցիչներով այն վերցրել են պաշտպանության տակ ու համառորեն իրականացնում են իրենց ձախավեր քաղաքականությունը։

ա․ Ոչ մի զենքի ու զինատեսակի լուսանկար չկա դասագրքում։ Ոչ բրոնզեդարյան շրջանից, ոչ ուրարտական, ոչ էլ անտիկ ու միջնադարյան շրջանից (կարծիք կա, որ պատճառը «խաղաղության դարաշրջանի» հռչակումն է, որպես պետական քաղաքականություն):